ខាងក្រោមនេះជា រូបថតបដិមា និងចម្លាក់ខ្មែរដែលស្ថិតនៅឯ សារមន្ទីរហ្គីម៉េត៍ ក្រុងប៉ារីស៍ ស្រុកបារាំងឯណោះ ។ តែម្ដេចម្ដា បានអានប្រកាសនេះហើយ កុំនាំគ្នាទៅតវ៉ាយកមកវិញ ព្រោះយើងអាចនិយាយថា បារាំងយកទៅដោយស្របច្បាប់ ក្នុងនាមជាអាណាព្យាបាល ឬអ្នកដាក់អាណានិគម ។
 |
| ព្រះកេសបដិមានេះធ្វើអំពីថ្មភក់ នៅ ស.វ.ទី ១០ ក្នុងរចនាបថ កោះកេរ (គ.ស. 928 ដល់ គ.ស. 944) ។ |
 |
| ហោរជាងធ្វើពីថ្មភក់នេះស្ថិតនៅក្នុងរចនាបថ បន្ទាយស្រី (គ.ស. 944 ដល់ គ.ស. 968) ។ ហោជាងនេះនិយាយពី អសុរា២នាក់ជាបងប្អូននឹងគ្នាឈ្មោះ សុន្ទ (សុន-ទៈ) និង ឧបសុន្ទ (ឧ-ប៉ៈ-សុន-ទៈ) វាយគ្នាទាល់តែស្លាប់រៀងខ្លួនដណ្ដើមគ្នាយកនាងទេពអប្សរ តិលោត្តម (តិ-លោត-តៈ-មៈ) ដែលល្បីថាជាស្រីសួគ៌ដ៏ស្រស់ស្អាតបំផុត ។ នេះជាឈុតមួយនៅក្នុង រឿងមហាភារតយុទ្ធ ។ |
 |
| ថ្មគោលធ្វើពីថ្មភក់នេះស្ថិតនៅក្នុងរចនាបថអង្គរ (គ.ស. 1113 ដល់ គ.ស. 1150) ដើម្បីលើកសរសើរដល់ ព្រះបាទសម្ដេចជាអម្ចាស់បរមវិស្ណុលោក (សូរ្យវម័្មទី ២) ។ នៅលើថ្មគោលនេះមានចម្លាក់ព្រះវិស្ណុចំនួន 1.020 អង្គ ។ ថ្មគោលនេះត្រូវបាន លោក Louis Delaporte ប្រទះឃើញនៅប្រាសាទព្រះខ័នកំពង់ស្វាយ ហើយនាំទៅស្រុកបារាំងតាំងពីឆ្នាំ 1873 មកម្ល៉េះ ។ មានថ្មគោលមួយទៀតមានរូបរាងប្រហាក់ប្រហែលគ្នា សព្វថ្ងៃរក្សាទុកនៅសារមន្ទីរជាតិភ្នំពេញ ។ |
 |
| ផ្ដែរមានចម្លាក់រូបនព្វគ្រោះទាំង ៩ ធ្វើអំពីថ្មភក់ប្រហែលជាចុងស.វ.ទី 10 ឬដើមស.វ.ទី 11 ។ នៅក្នុងរូបនេះមានចម្លាក់ទេវបី រាប់ពីឆ្វេងទៅស្ដាំ ៖ សូរ្យ (ព្រះអាទិត្យ) អង្គុយលើរទេះអូសដោយសេះពីរ, ចន្ទ្រា (ព្រះចន្ទ) អង្គុយលើបល្ល័ង្ក និង យមៈ (យមរាជ) អង្គុយលើក្របី ។ |
 |
| គណេស បុត្រានៃព្រះសិវៈ (ឥសូរ) ។ គណេស ព្រះនៃគតិបណ្ឌិត, នៃចំណេះដឹង, នៃការអប់រំ, នៃការប្រុងប្រយ័ត្ន, ជានាយកនៃសាលា, ជានាយកនៃអ្នកសិក្សា ។ ព្រះដែលកម្ទេចរាល់ឧបសគ្គ និងការភ័ន្តច្រឡំនៃជនល្ងង់ខ្លៅ ។ បដិមាធ្វើពីថ្មភក់នេះស្ថិតនៅក្នុងរចនាបថបាយ័ន ចុងស.វ.ទី 12 ឬដើមស.វ.ទី 13 ។ |
 |
| ក្បាលបដិមាធ្វើពីថ្មភក់នេះស្ថិតនៅក្នុងរចនាបថជាមួយនិង បដិមាគណេស នៅខាងលើនោះដែរ ។ ក្បាលនៃអសុរានេះ គឺប្រាកដណាស់ជាក្បាលមួយក្នុងចំណោមក្បាលអសុរារាប់រយដែលទាញនាគព្រ័ត្រក្នុងការកូរសមុទ្រទឹកដោះ ដែលត្រូវបានឆ្លាក់ និងរៀបធ្វើជាបង្កាន់ដៃចូលទៅក្រុងអង្គរធំ ។ |
About តា ម៉ាប់
ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ដើរលេង!
I live and I travel!
តាម៉ាប់ យាយម៉ាប់ 
ចំលាក់ទី២៖ ច្បាំងដណ្តើមស្រីគ្នា គឺមានតាំងពីសម័យមហាភារតយុទ្ធ… 😀
ចុះ អុងស្រុកស្រែ ដែលធ្លាប់ទេ ?
អត់ដែលសោះអុងម៉ាប់អើយ… បើគេខ្លាំង មានតែខ្ញុំរត់…។ តែកាលពីនៅលីវ ខ្ញុំមិនដែលច្បាំងនឹងប្រុសៗគ្នាឯង ដើម្បីដណ្តើមស្រីទេ… មានតែស្រីៗទេ ដែលច្បាំងគ្នាដណ្តើមខ្ញុំ…។ ដល់ឥឡូវនេះ បើសិនជាខ្ញុំហ៊ានផ្តេសផ្តាស ច្បាស់ជាពាក់វែនតាខ្មៅមួយចំហៀង ផស់ម៉ាដាមខ្ញុំហើយ… 😀
បើពាក់មួយចំហៀងហើយ ថែមម្ខាងទៀតទៅ ឲ្យដូចភ្នែកខ្លាឃ្មុំផេនដា ហាហាហា
Pingback: ព្រះត្រីមូត៌ិ នៃភ្នំបូក | តាម៉ាប់ យាយម៉ាប់