រមណីយដ្ឋានទន្លេបាទី ស្ថិតនៅក្នុងភូមិថ្នាល ឃុំក្រាំងធ្នង់ ស្រុកបាទី ខែត្រតាកែវ ក្នុងរយៈចម្ងាយប្រហែលជា ៤០ គ.ម ពីទីក្រុងភ្នំពេញ ។ ដោយធ្វើដំណើរពីភ្នំពេញ យើងនឹងបានឃើញស្លាកប៉ាណូដ៏ធំលើកឡើងនៅខាងស្ដាំដៃយើងបញ្ជាក់ថាដល់ផ្លូវបត់ទៅរមណីយដ្ឋាននេះហើយ ដែលមានរយៈចម្ងាយ ៤ គ. ម ដោយធ្វើដំណើរតាមផ្លូវដី ។
រមណីយដ្ឋាននេះ គឺជាបឹងមួយដែលមានទឹកទាំងប្រាំងវស្សា ដែលភ្ញៀវទេសចរណ៍អាចជួលតូបនៅមាត់ទឹកអង្គុយលេងកម្សាន្ត ឬក៏ស្ទូចត្រីជាដើម ។ តែនៅក្នុងអត្ថបទនេះ ខ្ញុំចង់បង្ហាញអំពីប្រាសាទដែលមាននៅទីនេះ ។
ប្រាសាទនៅទីនេះមាន ២ គឺ ប្រាសាទតាព្រហ្ម និង ប្រាសាទយាយពៅ ។ ប្រាសាទទាំងពីរនេះធ្វើអំពីថ្មបាយក្រៀម និងថ្មភក់ ។ ប្រាសាទតាព្រហ្ម មានទំហំធំជាងដោយមានកំផែងខាងក្រៅ មានថែវ និងមានប្រាង្គកណ្ដាលដែលមានទ្វារ ៤ ទិស ឯ ប្រាសាទយាយពៅ វិញ មានតែមួយប្រាង្គហើយមានទ្វារចេញចូលតែទិសខាងកើត ។ ប្រាសាទយាយពៅ ស្ថិតនៅប្រហែល ១០០ ម. ខាងជើង ប្រាសាទតាព្រហ្ម ។
ខាងក្រោមនេះ ជារូបភាពបង្ហាញពីស្ថានភាពប្រាសាទបច្ចុប្បន្ន និងប្រវត្តិនៃប្រាសាទតាមសិលាចារឹក និងរឿងព្រេង ៖
តាមសិលាចារឹកបញ្ជាក់ថា ប្រាសាទនេះត្រូវបានសាងសង់ក្នុងរាជ ព្រះបាទជ័យវម៌្មទី៧ (1181 – 1218) ហើយស្ថិតនៅក្នុងរចនាបថបាយ័នសម្រាប់ឧទ្ទិសដល់ព្រហ្មញ្ញសាសនាផង និង ពុទ្ធសាសនាផង ។
បើតាមរឿងព្រេងដំណាលថា កាល ព្រះកេតុមាលា សោយរាជ្យនៅឯអង្គរធំក៏ទ្រង់យាងមកត្រួតពិនិត្យរាស្ត្រនៅទីត្រង់ទន្លេបាទីនេះ ក៏ប្រទះឃើញនារីម្នាក់មានសម្រស់ស្រស់សោភាឈ្មោះ នាងពៅ ទ្រង់ក៏លើកនាងជាស្នំ ។ ក្រោយមកដោយត្រូវយាងទៅព្រះនគរវិញ ហើយដោយ នាងពៅ មានទម្ងន់ផងនោះក៏យកទៅពុំបាន ។
ក្រោយមកនាងពៅក៏សម្រាលបានកូនប្រុសម្នាក់ដាក់ឈ្មោះថា អង្គព្រហ្ម ។ កុមារ ព្រហ្ម លុះធំឡើងសួររកឪពុក ម្ដាយក៏ប្រាប់តាមដំណើរហើយក៏ចេញទៅរកឪពុកដែលជាស្ដេចនៅឯនគរធំ ។ លុះស្ដេចជាឪពុកបានជ្រាបការណ៍អស់ហើយនោះ ក៏បញ្ជាឲ្យគេសង់ប្រាសាទមួយទុកឲ្យបុត្រ (ប្រាសាទតាព្រហ្មនៅសៀមរាបសព្វថ្ងៃ) ។
ក្រោយមក អង្គព្រហ្ម ក៏ត្រឡប់មកស្រុកទន្លេបាទីវិញដោយបានងារជា ព្រះអជ្ជិត ចៅហ្វាយខែត្រស្រុកបាទី ។ អង្គព្រហ្ម ក៏សាងប្រាសាទ ២ មួយ គឺប្រាសាទតាព្រហ្មសព្វថ្ងៃ និងមួយទៀតប្រាសាទយាយពៅសព្វថ្ងៃដែលទុកសម្រាប់ឲ្យម្ដាយគោរពបូជា ។
ឯរឿងព្រេងមួយទៀតបានដំណាលថា ព្រះកេតុមាលា បានមកត្រួតពិនិត្យត្រង់ទន្លេបាទីនេះ ក៏ទៅប្រកួតចំបាប់និង នាងខ្មៅ (ប្រាសាទនាងខ្មៅ?) ដែលប្រកាសថានរណាប្រកួតឈ្នះនាងនិងព្រមយកធ្វើប្ដី ។ លុះ ព្រះកេតុមាលា ឈ្នះហើយ នាងក៏ព្រមយកជាស្វាមី ។
ដំណាលសាច់រឿងក៏ដូចរឿងខាងលើ តែប្លែកថា អង្គព្រហ្ម ពេលត្រឡប់មកវិញក៏ចាប់ចិត្តស្រលាញ់កូនក្រមុំគេម្នាក់ឈ្មោះ នាងពៅ ហើយក៏ចូលស្ដីដណ្ដឹងដោយមានការភ្នាល់គ្នាសាងប្រាសាទ ។ ក្រុមស្រីឆ្លាតជាងក៏ប្រើល្បិចបង្ហូតគោម (ល្បិចដដែលៗ) ដែលប្រជាជននៅទីនោះដំណាលមកទល់សព្វថ្ងៃថា ដោយខាងប្រុសចាញ់បានជាគេឃើញមានថ្មនៅរាយពាសពេញប្រាសាទតាព្រហ្ម ឯប្រាសាទយាយពៅធ្វើរួចបានយ៉ាងល្អ ។
រឿងព្រេងទាំង ២ នេះខុសគ្នាត្រង់ដំណាលមួយថា ជាម្ដាយ មួយថា ជាប្រពន្ធ ។
តាម៉ាប់ យាយម៉ាប់ 
ញ៉ុមសូមជូនមេដាយសរសើរកំរិតថ្នាក់ គំរបដបស្រាបៀរអង្គរ មួយ… 😀
ម៉េចអញ្ចឹងពូ សរសើររឿងអីទៅ ? ពូដែលសាក បៀរឡាវ ទេ ឮគេថាឆ្ងាញ់ !
សរសើរទាំងរូបថត និងអត្ថបទនេះ…។ ស្រាបៀររបស់ឡាវមានពីរ បីមុខ ខ្ញុំសាករួចហើយ… តែឆ្ងាញ់គ្រាន់បើជាងគេ គឺបៀរឡាវ នេះមែន…។ និយាយនេះ តិចលោថាខ្ញុំមានជំនាញខាងភ្លក្សសា្របៀរចុះ… 😀
ម៉្យាងម្នាក់ទេពូ មិនដឹងថាពូធ្វើម៉េចបានរូបពូវិលដូចសេះវិលបាន ។ អត្ថបទពូសរសេរងាយអានជាងខ្ញុំផង ។ និយាយរឿងបៀរ ខ្ញុំមិនចេះទេ គ្រាន់តែឮគេថាឆ្ងាញ់ ។
រឿងបៀរឡាវ ខ្ញុំនិងមេ ចូលចិត្តលេខមួយ។ ឆ្ងាញ់មែនព្រោះរក្សារូបមន្តពីសម័យបារាំងបានមករហូត
អូ អញ្ចឹងផងឬបង? មិនដែលដឹងសោះ យីចេះរក្សាក្បួនខ្នាតគេបានល្អផង ។
Pingback: ដំណើរកំសាន្តខែត្រតាកែវ | តាម៉ាប់ & យាយម៉ាប់
ចេះមកពីរៀន… រៀនសូត្រមុខជំនាញអីៗអាចលំបាក… តែបើចង់រៀនជំនាញខាងផឹកស៊ី ស្រួលរៀនណាស់តាម៉ាប់!… 😀
រៀនមិនចេះទាំងអស់នឹងសម្រាប់ខ្ញុំ ប្រម៉ាត់តូចពេក ។
តាម៉ាប់អើយ សក់ដែលយើងឃើញនៅប្រាសាទយាយពៅនោះ គឺជាសក់ដែលនៅពេលគេកាត់ហើយយកទៅទុកទីនោះ គេមានជំនឿថាបានសេចក្តីសុខ។ 😀
ចុះម៉េចមិនកាត់ទុកនឹងគេដែលទៅ ហើយដឹងមកពីណាដែរ ?
យី មិនទាន់បួសបានទេ កាត់មេចកើត?
ដឹងពីអ្នកធ្វើការជាមួយគេប្រាប់ព្រោះគេជាអ្នកខេត្តតាកែវដែរ។
ចាំបាច់តែបួសបានកាត់កើត? បួសគេកោរហើយ ។
Pingback: ផ្ទឹមរូបចាស់ រូបថ្មី | តាម៉ាប់ យាយម៉ាប់
Pingback: ផ្ទឹមរូបចាស់ និងរូបថ្មី | តាម៉ាប់ យាយម៉ាប់
Pingback: ហាង «មីលាក់ខ្លួន» ព្រែកតាមាក់ | តាម៉ាប់ យាយម៉ាប់