កាលពីថ្ងៃសៅរ៍ទី ២២ នេះ ក្រុមខ្ញុំបាននាំគ្នាដ៏រប៉េះរប៉ោះចំនួនតែ ៥ គ្រាប់ម៉ង់ៗ (តាម៉ាប់, សណ្ដែកបណ្ដុះ, វ៉ានឌីស្សាញ និង ២ នាក់ទៀត) ទៅលេងខែត្រតាកែវ ដែលគោលដៅទាំងអស់រួមមាន រមណីយដ្ឋានទន្លេបាទី សួនសត្វភ្នំតាម៉ៅ (ឥតបានទៅ ពេលវេលាខើច) ប្រាសាទនាងខ្មៅ និង ភ្នំជីសូរ ។
ពួកយើងចេញដំណើរពីភ្នំពេញនៅម៉ោង ៨ ព្រឹក ដោយជួបជុំគ្នានៅច្រមុះជ្រូកស្ទឹងមានជ័យ ។ នៅដល់ ស្ពានព្រែកជ្រៃ ស្រាប់តែ ១ – ០ ម៉ូតូបែកកង់ (មិនមែនម៉ូតូខ្ញុំទេ :D) ។
យើងបន្តដំណើរទៅរហូត ហើយក៏បានឈប់ថតរូប និងទិញកង្កែបបោកផងដែរ (ឆ្ងាញ់ណាស់ បែបមកពីខ្ញុំខានហូបយូរក៏ថាបាន :D) ។
រវល់តែជិះមិនជាបានមើលឆ្វេងស្ដាំស្រាប់តែហួសប្រាសាទនាងខ្មៅ ទាល់តែបកមកវិញ ។ ជិះចូលទៅក្នុងវត្តយើងឃើញប្រាសាទដែលនៅសេសសល់តែ ២ ប្រាង្គនៅមុខយើងតែម្ដង ។ គួរជាការចម្លែកដែរ ប្រាង្គកណ្ដាលដែលធំនោះ ផ្ដែរនៅល្អ ហើយមានទ្វារដែកចាក់សោយ៉ាងជិតដែលធ្វើឲ្យពួកយើងឆ្ងល់ថាមានអ្វីនៅក្នុងនោះ ឯប្រាង្គខាងស្ដាំដែលតូចជាងនោះ ផ្ដែរខូចខាតអស់ហើយ នៅខាងក្នុងមានបាយសី និង យោនីដែលបាក់បែក ។ ឯប្រាង្គខាងឆ្វេង គឺបាត់បង់មិនឃើញសូម្បីតែគ្រឹះ (ឬក៏មកពីគេធ្វើខឿនថ្មី) ។
អានបន្ថែម និង ទស្សនារូប ប្រាសាទនាងខ្មៅ
តពីនេះ យើងចេញតាមខ្លោងទ្វារខាងកើតវត្តសំដៅទៅកាន់ភ្នំជីសូរ ។ គ្រាន់តែចេញពីវត្តភ្លាម យើងមើលឃើញភ្នំជីសូរ នៅចម្ងាយមិនឆ្ងាយប៉ុន្មានដោយជិះតាមផ្លូវលំ ។ នៅដល់ភ្នំពីទិសខាងលិច សភាពនៅទីនោះរាងស្ងាត់បន្តិច ឃើញមានតែអ្នកស្រុកប៉ុណ្ណោះ (ឬក៏ពួកយើងមកលឿនពេក) ។ ពួកយើងនាំគ្នាផ្ញើម៉ូតូរួចដើរតាមកាំជណ្ដើរប្រហែលជា ៤០០ កាំ ។ ឈប់បន្តិចនៅរោងម៉ែក្ម៉ាច (អ្នកក្រោមប្រាប់មកអញ្ចឹង) យើងកុម្ម៉ង់បាយ និង ម្ហូបទុកឲ្យហើយៗ បន្តដើរឡើងទៅលើទៀត ។
ឡើងទៅដល់កំពូលដែលខ្ពស់បំផុត ឃើញមានប្រាសាទមួយដែលទើបនិងធ្វើថ្មី (២០០៩) ។ សំណេះសំណាល និង ចាក់គម្ពីររួចក៏នាំគ្នាដើរចុះមកក្រោមវិញ កាត់ប្រាសាទព្រះគោព្រះកែវ តមកដល់ព្រះពុទ្ធរូបចូលនិព្វានដ៏ធំមួយ និង ចុងក្រោយបំផុតទៅដល់ប្រាសាទភ្នំជីសូរតែម្ដង ។ យើងក៏បានរកឃើញដង្ហើមភ្នំផងដែរ (ដូចមនុស្សដកដង្ហើមដែរ) ។ និយាយរឿងបាយ ម៉ែក៉្មាចដាក់មាន់ឲ្យពីរ (ថាយកតែមួយទេ) តែសុំទោស ៥ នាក់ មាន់ ២ ដូចជាអស្ចារ្យម៉្យាងដែរ ។
អានបន្ថែម និង ទស្សនារូប ក្រុមប្រាសាទភ្នំជីសូរ
ប្រហែលជាម៉ោង ១២ កន្លះ ក៏នាំគ្នាត្រឡប់មកកន្លែងបាយវិញ ហើយបន្តចុះពីលើភ្នំវិញដើម្បីទៅរក សែននិមល និង សែនរវាំង (សែនភូវាំង) ទៀត ។ សែននិមល និង សែនរវាំង នេះ បើយើងចុះតាមជណ្ដើរបុរាណ គឺជិតទេ តែបើជិះម៉ូតូរកវិញត្រូវក្រវែលប្រហែលជា ៥ គ.ម ដែរ ។
ទម្រាំចេញមកដល់ផ្លូវជាតិលេខ ២ វិញម៉ោងប្រហែលជា ៣ កន្លះបាត់ទៅហើយ ដោយមិនអាចទៅកន្លែងដែលសេសសល់ទាំង ២ បានក៏នាំគ្នាទៅ ទន្លេបាទី ។ នឹកដល់ទន្លេបាទី ខ្ញុំចង់ស្បថថាលែងទៅទៀតតែម្ដង ។ ចូលទៅដល់ភ្លាមត្រូវបង់ថ្លៃម៉ូតូ ៣០០០៛ (មិនមែនរឿងដែលត្រូវរអ៊ូ) ។ យើងមិនបាននាំគ្នាទៅជិះទូក ឬហូបម្ហូបអ្វីនោះទេ គឺចង់ទៅទស្សនា និងថតរូបប្រាសាទតាព្រហ្ម និង ប្រាសាទយាយពៅតែប៉ុណ្ណោះ ។ អ្វីដែលរំខានចិត្តនោះ គឺក្មេងៗ ដែលមករោមតាំងពីយើងមិនទាន់ចុះពីលើម៉ូតូ សុំពួកយើងឲ្យទិញទានធូបបូជាព្រះ (មិនមែនកំណាញ់តែពិបាកទទួល) តែរឿងដែលយ៉ាប់ភ្នែកបំផុត គឺអ្នកសុំទានដែលសុទ្ធតែជាមនុស្សប្រុសពេញកម្លាំងមកសុំលុយត្រុកៗ (មិនឲ្យមិនចេញ) យកទៅផឹកស្រា ។
ប្រាសាទតាព្រហ្ម មានទំហំធំជាង ប្រាសាទយាយពៅ ហើយក៏មានចម្លាក់ប្លែកៗ ផងដែរ ។ នៅលើផ្ដែរប្រាង្គកណ្ដាលមានឆ្លាក់ជាព្រះពុទ្ធចូលនិព្វាន ឯនៅខាងក្នុងវិញ លិង្គ ត្រូវបានគេកែប្រែទៅជាព្រះពុទ្ធរូប ។ ប្រាសាទយាយពៅ មានតែមួយប្រាង្គហើយក៏មិនឃើញមានអ្វីគួរឲ្យកត់សម្គាល់នោះដែរ ។
អានបន្ថែម និង ទស្សនារូប ក្រុមប្រាសាទទន្លេបាទី
តាម៉ាប់ យាយម៉ាប់ 
បើអោយខ្ញុំទាយ… ២នាក់ទៀត គឺច្បាស់ជាសក់វែងហើយ… 😀
សណ្ដែកបណ្តុះនឹងនារីភេទ វ៉ាន់ឌីស្សាញនិងបុរសភេទ ឯពីនាក់ទៀត ម្នាក់ប្អូនខ្ញុំសក់ខ្លី ម្នាក់ទៀតមិត្តភក្តិសក់វែង យាយម៉ាប់ឥតបានទៅទេ ។
ឮតែឈ្មោះសណ្តែកបណ្តុះ ចង់ស្គាល់ដល់ហើយតាម៉ាប់…
ពូមានដែលបានចូលមើលប្លុកគាត់ឬនៅ?
បើអត់ឆ្គាល់ផង…
ចុចលើឈ្មោះទៅៗដល់ហើយ
អរគុណតាម៉ាប់… ខ្ញុំឮហៅសណ្តែកបណ្តុះ ស្មានតែគាត់ទាបស្រឡះ កន្ទុបៗ ដូចសណ្តែកបណ្តុះ ដែលគេបណ្តុះក្នុងក្អម 😀 … ឬក័ខ្ញុំស្មានតែគាត់ខ្ពស់ចោងណោង ស្តើង វែង ដូចសណ្តែកបណ្តុះស្រុះដាក់គុយទាវ!…។ តែ… អោយតែសណ្តែកបណ្តុះ ច្បាស់ណាស់គឺ សស្គុស តាម៉ង… (និយាយគ្នាតែពីរនាក់បានហើយតាម៉ាប់ កុំអោយសណ្តែកបណ្តុះឮ!…)
គាត់នឹងមិនទាបមិនខ្ពស់សម្បុរសភ្នែកតកូនចៅចិនបច្ចុប្បន្នខ្មែរ ទ្រឹស្តីធម៌អាថ៌ហៀរកែង ។ 😀
យីៗៗៗៗៗៗៗៗ ចឹងបានជាឈ្លក់ដីមិនឈប់សោះ មកពីមានអ្នកនិយាយដើមនៅទីនេះទេតើ!
ម្សិលម៉្ងៃដូចឥតអីទេ
មុនម្សិលម្ង៉ៃទៀតនរ៎ B-)
ឥតដឹងផង 😛
ឯកភាព 😀
ហេហេហេ 🙂
ចាំមើលឆ្លៀតពេល ចង់រៀនធម៌អាថ៏ដែរ ព្រោះនៅផ្ទះសណ្តែកបណ្តុះ មានបណ្ណាសារ “ព្រះធម៌” ដែលជាឃ្លាំងធម៌សំរាប់ខ្ញុំ អាចរៀនសូត្របាន… 😀
ហាហាហា កាលមួយគ្រានោះ ខ្ញុំក៏បានអានសៀវភៅជាតកសង្ខេបបានច្រើនគួរសមដែរ តែមួយរយៈនេះចាប់អារម្មណ៍រឿងភូមិ ប្រវត្តិវិញ ។ និយាយទៅខ្ញុំជាមនុស្សយ៉ាប់ ធ្វើអីមិនជាប់លាប់ ។
ធម៌អាថ៌ដែលខ្ញុំធ្លាប់ដឹង ធ្លាប់រៀននោះគឺតិចតួចស្តួចស្តើងណាស់ៗៗៗៗៗៗៗ។ តែបើទ្រឹស្តីជីវិតវិញ ឲ្យសួរម៉ាសាឡាញ់(ឆ្លើយជួនបានជានិច្ច) ។ ហេហេ
តាម៉ាប់អើយ… សណ្តែកបណ្តុះមកដល់ផ្ទះហើយ… មើលទប់ទល់ខ្លួនឯងចុះ ញ៉ុមសុំរួចខ្លួនហើយ… 😀
ចុម ក្រេងពូចង់រៀនធម៌ ម៉េចក៏មករត់ចោលខ្ញុំអញ្ចឹង ខ្ញុំឥតទាំន់ចង់រៀនទេ ។
អត់មានទាក់ទងរឿងរៀនធម៌អាថ៏អីទេ… តែនេះតាម៉ាប់ឯងនាំញ៉ុមអោយស្រមៃទៅសណ្តែកបណ្តុះ ដែលមានរាងកន្តុបៗ ដូចសណ្តែកបណ្តុះក្នុងក្អម… :-D
ចង់រៀនធម៌ក៏គេតបដែរពូ គេថាគេបង្រៀនបាន 😀
តាម៉ាប់ខ្ញុំថាពីកាល?នៅកន្លែងណា? >_<
ស្រុកស្រែ មេចប្រញាប់រត់ទៅណាពូ? រាងខ្ញុំគឺកន្តុបកន្តឿអុក យ៉ាងណាក៏ដោយក៏មិនមានឈឺក្បាលវិលមុខជាមួយពូឯងដែរចា៎ 😛
សុំទោសចន្ថា ខ្ញុំចំអន់លេងទេ… 😀
ចំអន់លេងៗ ខឹងមែនទែនហើយ (លំនាំ សង្សារលេងៗ ស្រលាញ់មែនទែន) ហាហាហា
សុំអង្វរអ្នកក្លាហាន… ជួយសុំទោសចន្ថា អោយឆុកឈែផង… 😀
ក្រែងថាពូមានជំនាញលួងលោមដែរតាស:D
ខ្សោយម៉ង… កាលរៀនជំនាញខាងលួងលោមនេះ ខ្ញុំជាសិស្សបាតថ្នាក់តាម៉ង… 😀
ចង់បានទោស យកទៅខ្ញុំឲ្យបីការ៉ុង ហាស់ហាស់
😀 😀 😀
ហាហាហាហា ចង់តែសើចទេ !!!
សើចហើយហើយ មកធ្វើចង់ស្អីទៀត? O.o
ចង់ឥតសងលុយ 😛
ប្រយ័ត្ន ពកកទៅ ហាស់ហាស់
មិនមែនកូនក្មេងទេ ពកកព្រោះខ្វះអំបិលអ៊ីយ៉ូដ
ពកកបែបនេះ មិនមែនខ្វះអ៊ីយ៉ូដទេ គឺគេដាក់ទំនាយ ប្រយ័ត្នទៅ 😛
មនុស្សអស់ធំហើយនៅលេងដាក់ទំនាយទៀតយី 😛
អស់ធំ លេងមិនបានឬ?
ខ្មាសក្មេងផង !
កង្កែបបោកពិតជាឆ្ងាញ់ណាស់តាម៉ាប់ ឃើញហើយរមួលពោះតែម្តងហើយ ។
កុំបន្ទោសខ្ញុំថាធ្វើឲ្យរមួលពោះទៅបានហើយ 😀
គំនិតល្អមែនម្ចាស់អូន! ចាំថ្ងៃក្រោយទៅអញ្ចឹង ។ តាម៉ាប់ស្អីគេសួលហ្នឹង ?
សួល នៅកន្លែងណាបង ?
សូលហ្នឹងការាអូខេ តែមិនដឹងនៅណាទេ
អូ សូល និងមើលនៅប្លុកបងកល្យាណរឿងគម្រោងវត្តនោះ ។ សូល នៅហួសស្ដុបចម្ការមន ផ្លូវសុធារស ប៉ាប៉ិនវិហារលោក ។
ពេញចិត្តកង្កែបបោកជាងគេ លេបទឹកមាត់រាប់ភ្លេចទៅហើយ
ចុះនៅឦសានមិនមានគេធ្វើលក់ទេឬបង?
ស្រុកនេះពិបាកញ៉ាំណាស់តាម៉ាប់ កង្កែបបំពងគេវិញ គេបំពងទាំងស្បែកបងមិនហ៊ានញ៉ាំទេ ចំណែកកង្កែបបោកវិញ ដូជជាមិនដែលប្រទះភ្នែកសោះ ។ កំពុងតែគិតថា ធ្វើកង្កែបបោកលក់នៅទីនេះ តែមិនដឹងថាលក់ដាច់អត់ទេ ។
ស្រុកពីរជិតគ្នាមិនប្រាកដថាឆ្លងគ្នាមែន ។ ចុះឲ្យបងប្រុសទៅឆ្លុះកង្កែបឬបង?
កង្កែបបោបទេ! ដើរនេះគ្មានប្រណីចិត្តអ្នកអានបន្តិចឡើយលោកអើយ! (លួចស្ទីល) 😀
បោប ឬ បោក ? យី ម៉េចក៏យកអាវុធខ្ញុំមកចាក់ខ្ញុំវិញអញ្ចឹង ? ប្រយ័ត្នខ្ញុំប្ដឹងណាបង !
កង្កែបបោបមែនណា៎ តែខ្ញុំខ្ជិលសរសេរណាស់ ក្នុងវចនានុក្រម ប្រើកង្កែបបោប
អរគុណម្ចាស់បងដែលបានប្រាប់ពាក្យត្រូវ ៕
ស្តេចល្ខោនបាសាក់មួយពូជ
ហាក ម៉េចអញ្ចឹង? បានន័យថាម៉េចរ៉ូវ?
រាស្រ្តសុទ្ធ តែប្រើពាក្យស្តេច គឺមានតែស្តេចក្នុងល្ខោនបាសាក់ទេ គ្មានរាស្ត្រណាហ៊ានប្រើពាក្យស្តេចឡើយ។
ម្ចាស់បងនេះចេះតាមបងកល្យាណនឹង ។
ខុសមកពីខ្ញុំដដែល
ធម្មតាមេមិនចេះខុសទេ ខុសតែកូនចៅ ម្ដងនេះមេសុំខុស 😀
យើស ឆ្ងាញ់ត្រង់ថា ស្តេចល្ខោនម៉ាពូជហ្នឹងហ្មង ! កល្យាណតែបងថា តាម៉ាប់អាចមិនទាន់សម័យល្ខោនបាសាក់តាមវាលស្រែទេមើលទៅនោះ ។ ចំពោះរឿងឆ្លុះកង្កែប កំពុងតែចរចារជាមួយបងប្រុសឱ្យទៅឆ្លុះដូចតាម៉ាប់និយាយដែរហ្នឹងណ៎ា ដើម្បីកុំឱ្យបែកលុយ គិៗៗៗៗៗ
ទាល់យូរបានឥតទាន់ កាលណុងខ្ញុំអាយុប្រហែល ១៥ ឆ្នាំ ទៅស្រុកនៅឯស្រែ កាន់អង្គ មានរោង១និងគេដែរ ល្ងាចឡើងទៅលេងចាប់ឆ្នោតលេខយកតុក្កតាចាញ់បោកអ្នកលក់អស់ជិត ១០,០០០៛ ហើយដល់យប់វេចកន្ទេលទៅវាលស្រែចំហៀងវត្តចាំមើលល្ខោនកំពង់ចាម (ល្ខោនកំពង់ចាមល្បីល្បាញណាស់ ដែលស្រុកខ្ញុំនោះនៅខែត្រព្រៃវែងទេ) ។
យី ចុះក៏ពូកែគិតរកស៊ីម៉្លេះបង? ដល់ថ្នាក់ឱ្យបងទៅឆ្លុះកង្កែប បើខ្ញុំជាបងប្រុសវិញបានដៃដើរលេងយប់ឱ្យអស់ចិត្ត មកវិញទិញកង្កែប ផ្សារផ្ញើទៅរួចខ្លួន។
នៅស្រុកសណ្តាន់ និងប្រាសាទសំបូរ ឯកំពង់ធំ អ្នកស្រុកលើគេចាប់កង្កែបបាន អារក រួចបូតនឹងអំបិលដាក់បំពង សម្រាប់អ្នកក្លែមទឹកត្នោតជូរ ចេញក្រឡាដូចពស់។ មានម្តងខ្ញុំត្រូវគេហៅជាកិត្តិយសទៅផឹកទឹកត្នោតជូរផ្ទះមេឃុំ ហើយគេដាក់កង្កែប ហ្នឹងមកគេហុចឱ្យកាលណាងាកៗខ្ញុំបេះដាក់ឱ្យឆ្កែអស់ហើយបេះត្របែកមកហូបជំនួស ឆ្ងាញ់អស់ទាស់ម៉ង មកដល់ផ្ទះសឹងមិនទាន់។
គំនិតបងកល្យាណចង់បបួលបងប្រុសទៅសូលហ្មង ហាហាហា (និយាយលេងទេ មិនដឹងបងប្រុសមុខយ៉ាងម៉េចផង?)
មកផ្ទះដោយសារខ្ពើមកង្កែប ឬ ដោយសារទឹកត្នោតជូរឆ្ងាញ់ !
មកបញ្ចេះបងប្រុសឲ្យខូចទៀតហ្នស់ អារឿងទៅឆ្លុះកង្កែបមិនប៉ុន្មានទេប្រហែលជាព្រមទៅ តែទាស់ត្រង់ថាយកមកហើយនោះ តើអ្នកណាជាអ្នកសម្លាប់សត្វទាំងនោះ? ថ្ងៃមុនទៅលេងបឹងនាំគ្នារើសខ្យងគិតថាយកមកស្ងោរ តែមិនបានស្ងោរភ្លាមទេ ទុកមួយយប់សិនឲ្យវាអស់ដី ។ ព្រឹកឡើងជួលខ្ញុំប៉ុន្មាន ឬ អត់អីស៊ីដាច់ពោះក៏មិនហ៊ានស្ងោរវាដែរ ព្រោះមើលទៅខ្យងកំពុងតែវារឲ្យរងើមពេញចានដែក ។ ល្ងាចបន្តិចនាំគ្នាទាំងបួននាក់យកទៅព្រលែងហើយក៏សុំខមាទោសវា ដែលប្រមាថជីវិតពួកវា(សង្ស័យតែមានអ្នកអានហើយកំពុងតែសើចហើយមើលទៅ) ។
ខ្ញុំឥតចេះធ្វើដែរចេះតែអារកមាន់ 😀 ធ្វើម៉េចទេដោះទ័ល ដូចបុគ្គលិក ស២១ គាត់ថាគាត់ធ្វើតាម ឌុច បើមិនធ្វើតាម មិត្តឌុចៗ ធ្វើគាត់វិញ ។ ដើម្បីរស់ (និយាយបែបយករួចខ្លួន) ។
ខ្ញុំសើចបងមែន ទាំងមិនទាន់បានអានដល់ក្រោមផង។ បង និងក្មួយៗកុំសូវញ៉ាំពេកខ្យងហ្នឹង មេរោគលេខ១ ហើយអ្នកនាំឈឺក្រពះ។ ចាំលើកក្រោយរើសបានទុកឱ្យខ្ញុំ!!!
ចាំតែហ៊ានតើតាម៉ាប់ លេងម៉ាកប្រពន្ធទារមកចាំដឹកប្តីដល់ កន្លែងផឹកអីចឹងនោះ អត់ហ៊ានរ៉េ។
មកផ្ទះដោយសារទឹកត្នោតជូរពោះទទេជាមួយត្របែក។
នេះដោយសារប្រពន្ធស្រលាញ់ប្ដី ហាហាហា យាយម៉ាប់ ខ្ញុំមិនចាំបាច់ដល់ថ្នាក់នឹងពេកទេ 😛
សើចសិនទៅម្ចាស់អូន តិចទៀតបានដឹងច្បាស់ថា យាយម៉ាប់ស្រឡាញ់ដល់កម្រិតណា ចាំតែការរួចទៅ ចាំអ៊ុតអ្នកសើច ។ ង៉ាស់ៗៗៗ
ខ្ញុំដឹងពីពេលនេះហើយ ដូច្នេះបានខ្ញុំសង្ឃឹមថាការរួចគាត់កែប្រែមកជាធូរខ្លះ ហេហេហេ
រ៉ាយរ៉ាប់ រៀបរាប់ អស់អាចម៍អស់នោម ម៉ងហើយនីស ហាហាហា 😛
អញ្ចឹងបានគេហៅថាអ្នកសរសេរ 😛
ភ្លេចមើលកន្លែងគេជុំគ្នាមុននឹងចេញដំណើរក្បែរផ្ទះបងសោះ ម៉េចក៏បងមិនដឹងអញ្ចឹង ?
បានអីដឹងបើខ្ញុំមិនដឹងផ្ទះបងនៅឯណាផង អញ្ចឹងដល់បងទៅឦសានទៅនរណានៅផ្ទះនេះ ?
រស់នៅពឹងខ្លួនពឹងប្រាណជាមួយម៉ាក់ទេ តាម៉ាប់អើយ ។ពេលនេះមិនទាន់មានផ្ទះផ្ទាល់ខ្លួនទេ កំពុងតែគិតថាសន្សំលុយពីការលក់កង្កែបបោប (ដូចជាពិបាកនិយាយម៉េចទេ ធ្លាប់តែហៅថាកង្កែបបោក) យកមកទិញផ្ទះ មិនដឹងឆ្នាំណាបានផ្ទះនៅនឹងគេលោកអើយ ?
ទិញបាននៅស្រុកស្រែហើយចាប់ផ្ដើមទ្រង់ទ្រាយធំចិញ្ចឹមកង្កែបតែម្ដង ។
li ove the rice field view the most.
oops *I love*
thx u, maybe u wanna be a farmer hai…