តាម៉ៅ ថ្មដុះ

កាលពីថ្ងៃអាទិត្យ (20) តុលា ខ្ញុំបានទៅ ភ្នំតាម៉ៅ ម្ដងទៀត ប៉ុន្តែគោលបំណងធំ គឺទៅស្វែងរកប្រាសាទបុរាណដែលមានដល់ទៅ 2 នៅទីតាំងនោះ ដែលនៅក្នុងឯកសារបញ្ជាក់ថាឈ្មោះ ប្រាសាទភ្នំតាម៉ៅ និងប្រាសាទថ្មដុះ ។ ស្ថិតនៅលើភ្នំពីរដែលនៅជិតគ្នា ប្រាសាទទាំងពីរនេះសាងសង់ឡើងអំពីឥដ្ឋក្រហម ហើយប្រហែលជាសាងសង់នៅពេលវេលាជាមួយគ្នាផងដែរ ។

តំបន់ភ្នំតាម៉ៅ មានភ្នំជាច្រើនផ្សេងៗ ទៀត

ប្រាសាទនៅលើភ្នំតាម៉ៅ បានខូចខាតអស់ទៅហើយ នៅសល់តែស៊ុមទ្វាដែលបែរមុខទៅទិសខាងជើង និងជញ្ជាំងនៅទិសខាងកើតតែប៉ុណ្ណោះ ។ តាមក្មេងៗ ប្រាប់ថា បាក់បែកដោយសារត្រូវគ្រាប់បែកដែលគេទម្លាក់មកកាលសម័យសង្គ្រាម ឯការពិតខ្ញុំមិនដឹងថាយ៉ាងម៉េចដែរ ។ តាមឯកសារបានបញ្ជាក់ថា នៅលើភ្នំនេះមានប៉មពីរ ដែលប៉មមួយដែលបាត់បង់រូបរាងទាំងស្រុងមានផ្ដែររូប ព្រះវិស្ណុផ្ទំ ឯប៉មដែលនៅសេសសល់បន្តិចបន្តួចនោះមានផ្ដែរ រឿងកូរសមុទ្រទឹកដោះ ។

: ប្រាសាទភ្នំតាម៉ៅ

: ទ្វាបញ្ឆោតជញ្ជាំងខាងកើត

: ស៊ុមទ្វា

: វិហារវត្តភ្នំតាម៉ៅ

: ព្រះវិស្ណុផ្ទំលើ គជសីហ៍ (ជាទូទៅ នាគអនន្ត)

: កូរសមុទ្រទឹកដោះ

: ឥសីអង្គុយនៅសសរពេជ្រ

: ចេតិយព្រះគ្រូចៅអធិការធ្វើបម្រុងទុក លោកកំពុងអាពាធធ្ងន់

ចំណែកឯ ប្រាសាទថ្មដុះ វិញធ្វើឡើងដើម្បីគ្របលើថ្មមួយដុំធំដែលដុះចេញពីកំពូលរាបស្មើនៃភ្នំ ដែលតាមជំនឿអ្នកស្រុកអាយ គឺមានភាពសក្ដិសិទ្ធិក្នុងលក្ខណៈជាថ្មអ្នកតា ឯតាមជំនឿតាមបែបព្រហ្មញ្ញសាសនា គឺពិតណាស់ថ្មដុះដ៏ធំនេះតំណាងឲ្យ លិង្គព្រះឥសូរ ឬយើងហៅថា លិង្គធម្មជាតិ ។ ប្រាសាទនេះមានទ្វាបែរទៅទិសខាងកើត និងទ្វាបញ្ឆោតនៅពីគ្រប់ទិស ក៏ប៉ុន្តែជញ្ជាំងខាងលិច និងខាងត្បូងបានបាក់រលំអស់ទៅហើយ ។ នៅពីមុខប្រាសាទ មានផ្ដែររូបព្រះឥសូររាំវក់ និងពីក្រោមនោះមានរូបព្រះគណេស (បុត្រព្រះឥសូរ) និងទេវមួយចំនួន ដែលសឹកបាត់អស់នៅសល់តែស្នាមខ្លះៗ ល្មមអាចសម្គាល់បាន ។ មានគំនូរសម័យទំនើបមួយដែលគេគូរប្រហែលជាដើមទ.វ. ទី 90 ដែលបច្ចុប្បន្ននេះរលុបអស់ទៅហើយ ។ បច្ចុប្បន្នប្រាសាទនេះមានសភាពស្ងាត់ជ្រងំគ្មានការថែទាំនោះទេ ឯជណ្ដើរឡើងទាំង 2 លោកអ្នកត្រូវឡើងតាមជណ្ដើរបង្កាន់ដៃនាគ ពីព្រោះជណ្ដើរបង្កាន់ដៃពស់ ពោរពេញដោយស្លែដែលអាចបណ្ដាលឲ្យរអិល កើតមានជាគ្រោះថ្នាក់ ។